Önce insan olacaksın kardeşim!
Yoksa;
Ne Muhammed yol gösterir,
Ne İsa,ne Musa,Ne de Yahya.
Önce insan olacaksın.
Saygın yoksa kurda,kuzuya,
Onlar 301 kişiydiler
Vekil,bakan,başbakan,
Ne de reisi cumhur
Hayali bile gütmeden
Bir lokma ekmek için
Allah'ın adını andılar
İnsan niye konuşur
Kendi kendine.
Dost mu yok,
Sırdaş mı.
İnsan niye konuşur
Kendi kendine.
Özümde ki beni buldum
Söylesem de anlamazsın
Bilirim.
Sen yılan gibi kıvranırken
Ben başım dimdik yürürüm.
Özümü buldum senin sözünde
Dünya viran olmuş banane
Sen gitsende hayalin yolunda
Doğruyu gördüm Pir Sultan sözünde.
Ne Muhammed ne Ali yar olmadı bana
Çok eğlenceliydi,
Şeytan alıp götürürken birilerini.
Çok geç anladım.
Götürdüğü sevdiklerimdi.
Parmağım kör gözüne şeytan!
Anladım!
Pir sultan gülden alınmış
Bizim sırtımıza indi dikeni
Dost diye kollarımızı açtık
Şeytanlığın sonu yok imiş.
Kara kazanlar kaynadı
Sen Muhammed,Ali derken
Rahmetli dedem öğretmişti,
Öküzleri gütmeyi.
Verirdi çifteyi,
Doldurup barutu
Sıkıştırırdım bezi.
Rahmetli öğretmedi
İçmeye doyamadın seni
Ey Rakı.
Geliyorum kendime seninle
Uçup gidiyorum gerçek aleme.
Ne yalan dolaşıyor dilime,
Ne namertlik geliyor aklıma
Hangi ressam boyadı
Bu akşam bir başka güzel
Bir başka güzel hayat
Kader bir başka…..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!