Ne akar suyun aynı,
Ne toprağın.
Nasıl da zehirlenmiş
her şeyin….
Yer değiştirmiş
Sürüngenle insanın.
Kuşlarla oturdunuz,
Arıya petek oldunuz.
İlmik ilmik dokudunuz
Nasıl buldunuz bu aşkı.
Demir olup dövüldünüz,
Kul hakkına uzanmazdı elimiz
Şeytanı defederdi imanımız
Uyumazdık açken komşumuz
Nasıl geldik bu günlere.
Her insan haddin bilirdi
Ne ben Mecnun olayım
Ne sen Leyla.
Ne de eller söylesin türkümüzü
Verelim el ele
Çıkalım yola
Eller söylesin türküsünü.
Bir ömrü bırakıp geride,
Elden ayaktan düşünce
Sığamıyor insan hiç bir yere..
Veren almıyor canı
Bir ömür verdiklerinse
Anlamıyor seni.
Ne Müslüman olayım,
Ne hiristiyan.
Ne türk olayım,
Ne laz,ne Çerkez.
Ne de Kürt.
Yalnızca insan olayım
Üç beş kelime
Birkaç nokta,virgül
Okuyan bir halt sanır.
Ne sen doğrusun
Ne ben.
Boğazımıza kadar
Yarattım gönderdim
Onca peygamberi,
Kitap yaptım emirleri.
Ne uslanmaz varlıksınız
Seçtiniz rehber diye,
Üç beş şarlatanı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!