Mehmet Doğan Şiirleri - Şair Mehmet Doğan

Dört mevsim oldum
Dolandım durdum
Kah kar,kah boran
Yağdım,estim,gürledim
Dönüp dolaşıp yoruldum.
Bahar oldum,yağmurla

Sakın düşme eline
Sen nesin ki
Si…. de karıncayı
Bişe olmaz beline…..

Ölen de benim
Üreten de
Bu vatan için.
Yer altına giren de
Yer üstün de terleyen de.
Bu nasıl adalet,

Şeytan işi dediler
Ben inanmadım.
Gecenin dördü oldu
Hala içiyorum.
E be şeytan
Senin de defterini

İkisi çok fazla,
Biri alıyor,
Biri veriyor,
Biri hoş geldin,
Diğeri güle güle.
Bir elim olsaydı.

Elinde KUR’AN,
Cebinde altınla gezer.
Namerdin oğlu.
Milleti kandırıp,
Sırayla düzer.
Elleri kopasıI,

En çok matematiği sevdim
Böldüm,çıkarttım,çarptım,
Topladım
En çok matematiği sevdim,
Hele insanın.
Hep sıfır oldu.

Ey PİSLİK! sana ne diyeyim
Akıl başta olmayınca
Hesap kitap yapmaz insan
Çıkar peşinde koşmayınca..

Sanıyorsun aklın çoktur

Gel bana,gel bana.
Paran,pulun senin olsun
Malın,mülkün canın olsun
İnsan ol da gel bana.

Yazdım fermanı verdim rüzgara
İstediği yerde konsun gidenler
Gönlümü verdim ben bir güzele
Geride bıraktım ben gayrı sizi.
Ele baksın gözünüz bana değil
Ciğerim yansada artık siz değil