Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Dalda gezerken
Dikene bastım canım acıdı
Dal ucundaki gül bana baktı
Kalbimi dağladı

Isıran bir otla tanıştım

Rahmetli Bekir amcam
Ondan hikâye anlatacağım
Çocukken anlatmıştı bize
Dinleyin ibret alırsınız diye

Geçmişte bir ülkeyi

Doludur çocukluğum, anlayamadığım anılarla
1960 ihtilalini yaşamıştım konuşulanlarla

Askerler darbe yapmışlardı
Halkın seçtiklerini indirmişlerdi.
O zamanlar ilkokula gidiyordum

Nedir çektiğin?

Şu insanın elinden! ..

Çıkarını almış önüne,
Düşmüş arsızca peşine..

Bugün doğa içinde gezdim
Karabasan düşüncelerimi ezdim
Yeşillikler ortasında kurulu fabrikalar vardı
Deniz kıyılarında, tesisler, fabrikalar sıralıydı
Sordum etrafa, bunların kirleri nereye gidiyor
Fabrikalar çaylarla, derelerle suları kirletiyor

Gündem mitlendi
Kafalar bitlendi
Kaşınıyor sürekli
Ne olacağı belli

En iyisi alıp gitmek aklı

Dam başında saksağan vur beline kazmayı
Savaş çıkarıyorlar bırakın yazmayı
Alın ellerinize silahları
Öldürün insanları

Çalsın davullar

Ufacıktım, büyüdüm
Hayat içinde yürüdüm

Biraz tarihten aldım
Biraz çevreden

Düzen insafsızlık ayarında
Ayarını bozmak gerek

Düzeni insanlık ayarına
Yeniden ayarlamak gerek

“Sırlarımı kelimelere verdim
Beni doğru dürüst yansıtmadılar

Eğilmeyin bükülmeyin dedim
Dillerde oyuncak oldular”