Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

“ Merhaba,


Semih, sana üzücü bir haberim var. Sınıfta kalmışsın. Bir arkadaşım için finansman dersine ait imtihan sonuçlarına bakıyordum. Senin adını da gördüm. İmtihana girmedi yazıyor. Hâlbuki sen buradaydın. Niye imtihana girmedin?

Girdiğin İstatistikten, İşletme finansmanından, Borçlar Hukuku derslerinden kalmışsın. Diğerlerini geçmişsin. Biliyorsun bir üst sınıfa geçmen için en fazla üç dersten kalma hakkın var. Girmediğin ders nedeniyle kaldığın ders dörde çıkıyor. Bu nedenle üçüncü sınıfa geçemiyorsun. İkinci sınıf derslerini geçmeden üçüncü sınıfa geçemeyeceksin.

Bir insan
Bir köpek
Karşı karşıya

İnsan havlıyor
Köpek havlıyor

Devrimler devrilir
Devrimciler eliyle
Deviren devrimciler
Devrimin zirvesinde

Düşünceler düşüncelere

Susuyorum damla
Suyun heyecanına
Sırlara karışan
Sır küpü hayatlara

Söyleme sus diyen

Zaman durdu yine
Zifiri karanlığa
Zahirinde aydınlık
Zübdesi* kapkara

Zangoçlar ortada

Zor, yürüyebilmek bir çizgide
Zikzaklar çizmeden üzerinde
Zifiri karanlığa düşmeden
Zorluklara sabırlar içinde

Zemini kaygan hayatta

Arayışımı sürdürmek için düşüncede
Belleğimi yokladım dün bütün gece
Cehaletin pençesinde geçen günlere
Çare bulabilmek için çaresizliklerde
Derdim değil diyemedim sorunlara
Edindiğim ilkeler vardı insanlığıma

Cemali güzel ey insan
Cemalinde buluş Tanrı’nın

Cevap aradığın temel sorularına
Cevap bulursun Tanrı kitabında

Hayatın her günü, her anı
Elimden kayıp giderken
Düşüncelerim her zamankinden farklı

Bir düşünce
Her zaman başımdan boşalan kaynar su gibi

Gövde, dal, yaprak, ağaçta en son nokta
Takılı kaldı aklım yaprakta
Üzerinde su, bir damla
Aşk düşmüştü hayata

Hülyalar, coşkun kokulardan sonra