Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Arayışımı sürdürmek için düşüncede
Belleğimi yokladım dün bütün gece
Cehaletin pençesinde geçen günlere
Çare bulabilmek için çaresizliklerde
Derdim değil diyemedim sorunlara
Edindiğim ilkeler vardı insanlığıma

Saklanmış insan,
Aşk masallarının,
Hayat zorluklarının,
Dedikodu ve yalanların,
Eğlence ve şımarıklıkların,
İnsanlık üzerine oyunların,

Hayat eylemdir
Düşüncesi özünde
Durdurulamayan
Zamanın gizeminde

Bütünleşebilsen de

Hani derler ya “Kara bahtım kör talih” öylesine
Düşünceler alaboradır, hayat karışık, sanki rasgele
Hayatı bilgiyle, bilinçle yaşamak nasiptir kaç kişiye
“Devlet kuşu” konmadıkça, insan yaşamına, düşüne
Ortalama ömür yaşamaktır çoğu insanın nasibine

Aklın düşerse tavana
Altında durma sakın

Kulakların konuşuyorsa
Dedikoducu olma sakın

Hayatın her günü, her anı
Elimden kayıp giderken
Düşüncelerim her zamankinden farklı

Bir düşünce
Her zaman başımdan boşalan kaynar su gibi

Arkadaşın sorgusu üzerine
Birkaç kelime, birkaç hece

Bir zamanlar şiir yoktu
İnsanların duyguları şiir oldu

Gövde, dal, yaprak, ağaçta en son nokta
Takılı kaldı aklım yaprakta
Üzerinde su, bir damla
Aşk düşmüştü hayata

Hülyalar, coşkun kokulardan sonra

Tarihin sayfaları
Kahramanlardan geçilmez
Arkalarında bıraktıkları
Kanlara paha biçilmez

Kazanırsa kahramandır

“Sorunsuz yaşamak sorundur”

Sanki hayatın özü budur
O nedenle insan sorunu yoksa da sorun bulur

Sorun olmazsa insan yumuşar, gevşer, rahatlar