Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Yaprak saydım dün düşümde
Acayip demeyin gülmeyin de
Pür dikkattim hayatın akışına
Rotası oynamış anılarımda
Aşağı yukarı dolaştım düşte
Kan kırmızısı güllerin içinde

Çocukluğumun unutulmaz anıları
Babam köye götürürdü bayramları
Yolculukları anlatamam
Bugün andıkça anlayamam

Daha küçücüktüm

Akşamdan geceye doğru yürüyorum sessizlikte, köpek sesleri dışarıda
Arsız sıcaklar bastırmış evleri, rüzgâr, serinlik, parlak yıldızların altında
Aklı olanlar atmış kendilerini dışarıya, ailecek hepsi parklarda
Azıkları, çaydanlıklarıyla parlardalar, keyifleri akşam vakti gıcırda

Aylardan ramazan, oruç ayı, oruçlu olanlar çeşidi bol iftarlıklarda

Hani derler ya “Kara bahtım kör talih” öylesine
Düşünceler alaboradır, hayat karışık, sanki rasgele
Hayatı bilgiyle, bilinçle yaşamak nasiptir kaç kişiye
“Devlet kuşu” konmadıkça, insan yaşamına, düşüne
Ortalama ömür yaşamaktır çoğu insanın nasibine

Hayat eylemdir
Düşüncesi özünde
Durdurulamayan
Zamanın gizeminde

Bütünleşebilsen de

Saklanmış insan,
Aşk masallarının,
Hayat zorluklarının,
Dedikodu ve yalanların,
Eğlence ve şımarıklıkların,
İnsanlık üzerine oyunların,

Aklın düşerse tavana
Altında durma sakın

Kulakların konuşuyorsa
Dedikoducu olma sakın

Korku
Dayatılmadır insana
İnsanca haklarına

Dayatan
Korkandır dayatmalardan

İnsan; bazı şeyleri anlatmaya, tanımlamaya zorlanıyor
İnsana; hüznü, aşkı, sevgiyi, sevinci yazmak çok kolay geliyor

Peki, bunların arasındaki gelgitleri yazmak
Bir hayatı baştan sona, her yönden sorgulamak
Veya düşünceler arasındaki gelgitleri yazmak

Her ne kadar
Ya göründüğün gibi ol
Ya da olduğun gibi görün
Denmişse de
Mümkün değildir temelde
Bir türlü,