Mehmet Çakır Şiirleri - Şair Mehmet Çakır

Bir hayırsızın kurbanı
Hasret sarılmış her yanı
Sevdam garip, sevdam masum
Yoktur derdinin dermanı

Baharda solan gül gibi

Bitmeyen bir umut bitmeyen gaye
İçimdeki aşkın yoktur zamanı
Ne masal ne fıkra ne de hikaye
Benim ki en gerçek sevda romanı

Yüzyılın Ferhat’ı mecnunu benim

Yükledim omzuma sevda yükünü
Yollarda bir sevda yolcusuyum ben
Her yerde söylenir aşkımın ünü
Dillerde bir sevda yolcusuyum ben

Olmuşum çığ gibi derdin sahibi

Mutlu musun söyle bensiz
Oralarda sevdiceğim
Ölüyorum inan sensiz
Buralarda sevdiceğim

Aynı okula giderdik

Sen gittin gideli şu garip gönlüm
Bir deli divane oldu sevdiğim
Sayende kısacık çilekeş ömrüm
Hasret sancısıyla doldu sevdiğim

Dostlarım nerede herkes yabancı

Makyajsız çok daha, güzeldir tenin,
Ben seni en sade, halinle sevdim…
Cilalar, ojeler, neyine senin,
Ben seni nasırlı, elinle sevdim…

Hep böyle ol, sakın kendini bozma,

Sen hiç beni düşündün mü?
Bugünlerde aklına geldim mi?
Kulağım çınladı gözüm seğirdi
Şimdi yanımda olsaydı dedin mi?
Sen de beni sevdin mi?

Salını salını, yürüme gülüm,
Hava yaptığını, bilenler olmaz…
Kendine bu kadar, güvenme sakın,
Yüzüne bakıp da, gülenler olmaz…

Çıkmazda bulursun, kendini bir gün,

Severek ayrılanlar başka çeker acıyı,
Hasret yakar sevginin varlığı nefes verir…
Kovmak mümkün değildir kalpteki kiracıyı,
Yenileri gelse de, eskisi canlı durur…

Ayrılığın her anı sevda daha da büyür,

Dudağıma düştün, yine vefasız,
Andıkça yaramı, kanattı durdu,
Bana bu reva mı, söyle zalim kız?
Beni kader değil, gidişin vurdu…

Gittiğinden beri, seni özlerim,