Sana Veda Etmedim, Kendimden Çıktım
Ben “gidiyorum” demekle gitmedim...
Ben sadece senin kalbinden çekildim.
Bir gölge gibi değil,
Senden Gidemedim
Gittim.
Ayaklarım uzaklara yürüdü,
Yollar sustu, kaldırımlar iç çekti.
"Senden Sessizce Uzaklaşırken"
Sevgilim,
Şu an kelimelerden çok daha fazlası içimde kopuyor.
Zamanın akışını bile unuttum,
“Gözlerim Açık Gitmem
Bir gün senden çok uzaklara gidince,
Benden sana kalan,
Sadece birkaç cümlelik bir hatıra olacak belki de...
Sen Gidiyorsun
Artık ifadelere gizlenmek istemiyorum.
Bir cümle kurmam gerektiğinde,
“Seni Bu Dünyada Bulamazsam, Diğerinde Bekleyeceğim”
Gözlerim seni arıyor gecenin karanlığında...
Ama sen yoksun.
Sen Varlığımın Diğer Adısın
İyi ki varsın…
Çünkü senin varlığını taşıyan sözcükleri
gözlerime iliştirsem,
Sen Yoksun Ya...
Melekler çırpınıp duruyor omuzlarımda,
Sessiz çığlıklara boğuluyor gözyaşlarım.
Bir uçurumun kenarında bekledim seni,
Ne ses vardın, ne de nefes…
Sadece içimde yankılanan boşluk,
Biraz sen, biraz ben… biraz da eksik kalan her şeyle.
Kalbim –
"Sessizliğin Kanatlarında Ölen Aşk"
Ben seni yokluğunda sevdim,
Yağmurda ıslanan o dünyadan habersiz,
O çocuğun gözlerinde yıkıldım dünyaya,
Bilmiyordum ki, sessizlik bazen en derin çığlıktır,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!