Kalmadı içimde sevgilerden iz
Gönlüm ateşlerde yanmıyor artık
Hayata takıldım garip ve sessiz
Kalbim, aşk aşk diye atmıyor artık
Gömüldüm öyle bir dünyaya ki ben
I.
Aşikâr yüzündeki yükünmüşlük
Soğumuşsun hayattan,
Yüzündeki vadilere sızıyor sırların
Ne bir üstünlük,
Ne bir haz, bir şeyden başka
1-
Şehrimin de kayboldu minareleri
Süslü kuleler içinde
Gölgeleri düşmez oldu yerlere
Soluyuşu zıtlıklar içinde…
Ne zaman bir aşk duysam
Hatırana dalarım
Her şeyde sensin noksan
“Arım, peteğim, balım…”
Gölgemin varlığında
Ey sevgili iyi bil ki,
Sanadır bu aşkın ilki.
“Bu gece son gecemiz” şarkısı var ya
Sanki öyle bir gece
Sen yoksun diye
“ Köşe başı beklerim,
Vay benim emeklerim.”
Oturmuş da her gün okul yolunda
Mini mini yavruları beklerim.
Elinde sitili, içi kalaylı
Bozuldu hayat kurgusu
Yaprak dalda durmaz oldu
Yokluk, türlü türlü pusu
Kuş yuvaya dönmez oldu.
Gönül sevdayı tanıdı
Gönül kıvrımlarımda zamanın yokla varı
Işık demeti gibi gönlüme süzülüyor
Maveradan olana salıp salıp rüzgârı
İçimdeki Mecnun’a kumdan duvar örüyor
Yakıp yıkmak istiyor bağrı aşk kokanları…
Halka halka, sarı beyaz çiçeğim
Bir gül gibi salınmazsın yellerde.
Aranmazsın öyle mutlu günlerde,
Tutmaz kimse seni sevdiklerine.
Yalnızca fallarda kalmış ahengin
Aşk lafına, inan uymuyor rengin.
Şiirden bir dünya kurdum,
Gerçek dünyama gem vurdum.
Bütün gece sildim durdum,
Canımı sıkan sözcüğü.
Dizgin vurmak, gerçeklere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!