Hayatım çöp tenekesi
Nasıl yani demeyin sakın
Öyle üstüme geliyor ki dünya
Tüm paçavralarıyla…
Hayatım çöp tenekesi…
Gök neden böyle mavi?
Neden derin bu hülya?
Bir heves ki hep zayi
Gerçeği aşar rüya.
Bir alımlı edaya
Gecenin ilerleyen bir vaktinde
Kimsenin olmadığı bir zamanda
Bir genç giriverdi kıyısından usulca
Çocuk parkına.
Ürkek ürkek yürüdü salıncaklara doğru
Sırtında çuvalı, yaş kırk beş-elli
Bağırıyor çarşıda: ‘Ceviz var, ceviz! ’
Yorgunluğu, yılgınlığı halinden belli,
Bir hal ki, dünyadan taşımıyor iz.
Şehir epey kirli; ama o temiz.
Saat gecenin biri
Gözlerim kızarıyor
Duyguların zifiri
Benimle dolaşıyor
Boşlukta yarışırken
Üsküdar’a giden yolu şaşırdım
Süzülürken Sadâbât imbiğinden
Kâtibimin mendilini aşırdım
Desen desen lale bahçelerinden
Elvan elvan bin bir çiçek yoldurdum
Bir şarkı düsturunda, mesnevi üslûbunda,
Ne kadar askıda bir hayattır bu
Süzülür gökyüzünde kuşlar askıda
Aşkadır, Ferhat’ın yol verdiği su
Sevdaya düşünce deli bir gönül
Kalbi pır pır eder, yanar askıda
Bir yanım yelkovan, bir yanım akrep
İçimde bir ritim tutturmuş gider
Gönlümün gözüne yenildim ben hep
Ruhum bu minvalde yol bulmak ister
Bir yanım hızlıca çalar zamanı
Adıyamanlıyım, Aboşum
Yapım kalender meşrep
kendi halimde, hoşum
Hayatın çilesinde
Ezilmiş, yoğrulmuşum
Gözlerimde uyku yok
Hayalinle doluyum
En seven kadar yorgun
Bir sensizlik yoluyum
Kaderimin sunduğu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!