Hasan dede üzümleri
Geçerdi mahaleden kasa kasa
Ayağımızla çiğner güneşe bırakırdık
Mayalanırdı üzüm
Bi donomuz vardı
Bidon
Hep kaçmadık mı bir birimizden
Yakalrız diye hayat trenini
Beni görmek istemiyorsun
Bazen insan kendisini bile görmek istemiyor
Bana bir yol bıraktın
Gittiğim bütün yollarda sende kaldım
Bazen varlığımızla birşey yaparız
Bazen yokluğumuzla
Dağıldım çoğu zaman, kırıldığımda sevgiden
Kırılmasam hem
Görebilirmiydiniz dökülen incileri
Senin gibi bakmıyorum hayata
Ne yedisine takılıyorum
Nede geleceğine
Bildiğim bir şey var
Sen değişmiyeceksin
Ne zaman kendinle savaşında galip çıkarsan
Gördüm ki sen benden gitmişsin
Ben gideli çok olmuş
Korkma ne eline
Nede ayağına dolanırım
Paylaşmak istedim
Yanında olmak istedim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!