Gözlerinde sevgi var
Ağlamaklı gözlerinde sevgi
Ellerinin isyanını bastıranda o
Yüreğinde ki çığlığı susturanda
Gözlerinde sevgi var
Kendimi anlatamadım
Yetmedi sözler
Ne harf koyabildim
Ne cümle kurabildim
Ne duygularımı aktarabildim
Öyle mutluydum
Sen demir ustası
Bir damardım ben toprak içerisinde
Siyah kızıl
Kepçelerle vagona attığın
Taşınmışlık
Bulunduğum liman
Sessizlikti
Üzerimi örttüğüm
Koruduğunu düşündüğüm
Sessizlik
Sensizlik
Deprem uğultusu
Her telofon cevapsız bir çağrıdır.
Gönlüne sor...
Ağrının sancısını...
Duyumsamazsan önemsemezsin...
Çağrıya duyarlılığı...
Çalmazsan hangi kalp hırsızdır...
Mülteci yalnızlığımı alıp gidiyorum
Yağmurlar ülkesine
Böyle ölü deniz gibi susmazdım oysa
Gözlerinin deryasına sevdalı olmasaydım
Şimdi haykıran sessizliğimle odamda
Tutsaklığımın borcunu ödüyorum
Dört mevsimi yaşıyorum
Bu günlerde
Güneş gönlüme doğuyor
İlk baharda patlıyor tomurum
-
Suyun bereketinde filizleniyor duygularım
Gitmiyorsa
Yürümüyorsa
Zorlamanın anlamı yok
Bittiyse duygu
Tazelemenin adı yok
Geceye parlıyor
Sahildeki yalnızlık ateşi
İlerledikçe zaman
Çıplaklaşıyor hüzün
Sokağın yalnız çocuğu
Mavi bir tulum giydiğim elbise
Yutar beni umutlar
Dalıp çıkarım karanlığa
Gözlerim çiğ damlası
Islanır yalnızlığım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!