Aynı sokağa bakan
Farklı iki pencereydik biz
Sana gün açardı
Bende gün batardı
Sen güneye
Ben kuzeye bakardım
Yürüdükce ayrılıyor yollarımız
Ne zaman gece çökse
Saklandığı delikten çıkıyor
Kentte ki yalnızlığım
Başları önün de insanlar geçiyor önüm den
Gök yüzüne bak
Ask masum
Ben hikayenin delisi
Gözlerim görmüyor
Karanlık titriyor mumun alevinde
Bıyıklarım terliyor
Yanmaya başlıyor yüreğim
Bütün bulutları peşime taktım Aşkım
Güneş gözlerini öpsün diye
Aklım sende kaldı yüreğim sende
Korkma mutluluktan
Herkes ben değil ki
Herkes neden boğsun ki sevdiğini
İki kapı arası sallanmak ayakta durmak
Düşüp kalkmak
Yok saymak
Beklemek seni duraksız bir istasyonda
Sıcak bir çay dudaklarıma yapışan
Boğazımı yakan tatsızlığım
Fırtınalar yok eder
İçine çektiği herşeyi
Ne çer kalır,ne çöp
Yaprak bile kımıldamaz fısıltıya
Bir uçurum sesime yakalanır
Kokumu özler
Korktuğum bir rüya değilsin
Uyandığımda yoksun
Ama aklımdasın
Hani zaman unutuyordu seni
Yada ben
Yada ben kayboluyordum
Gözlerime bir ay vurdu
Senden gayri görmez oldum
Yüreğime güneş doğdu
İçin için yanarım ben
Mecnunum çılgına dönen
Çöllerinde kuşlar öten
Ilık bir yağmur ormanı
Rüzgar gezdiriyor
Ağacın teninde beni
Islanıyor umut
Bulutlar darmadağın
Geceye bozgun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!