son duraksama değil
Son sarsılışım
Kirpiklerimi çırparak
Düşürdüm seni
Gözlerimin çağlayanını dinledim hep
Sensizlik senfonisi
Her bayram ertesi ölüm kokar nefesim
Mezarlıktaki bütün çiçekleri çekerim yüreğime
Ağırdır ebedi sonsuzluğun adımları
Geçerken yanımdan
Kasım sancılıdır yüreğime
Ölüm gözlerimde masal
Senin bildiğin gibi değilim, ey insan!
Kırbaç gibi hain inerim koca yüreğe.
Haliçte belki de Boğaz da,
Deniz kokulu bir rüzgârda,
Sessizce sararım bedenini,
Birkaç nefeslik sigara misali,
Ayrılık çıkmazında
unutulur yaşanılan
Gözlerimdeyken
Gönülden çok uzak
Akıp giden zamanlarda
Ayrılık bestelerim
Eksikliğinin yalnızlığı
Bir bıçak gibi kanatıyor tenimi
Kan bayramı tenim
Göbeğimin çukurunda biriktiriyorum
Göl oluyor
Güneş doğmamak üzere batmış
Gece siyah ve sessiz
Odamdayım bir ben varım yanımda
Gök neyi kutluyor bilmiyorum ama
Patllıyor şimşekler kendi doğallığında
Adına çakmak diyorlar
Sana düşerse korkma
Herşey biter
Ömür bile mesala
Aşklarda biter
Avucunun içinde okşadığın serçe
Kanat çırpar elektrik tellerine
Yeniden vurulur
Kim ne derse desin diyordu bir dost
Yaşamın tortuları kalan yüreğinde
Gözleri ıslanmış kaç vakit
Asmış güneşe
Yaşlarını
...Güneş doğmuş
Ağır ağır aldı
Canımı bedenimden ayrılık
Sağım, solum kalabalık
Nazar boncuğum oldu yalnızlık
Ölen öldüde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!