Camdaki Buğulara Yazılmayan
Bir sevda nın yazısına yazıldım
Yaprakların Dökülmesi Gibi Dökülen
Sensizliğin sonbaharı ile döküldüm
Ateşin Yakması Gibi Yüreği Közleyen
Ellerimin Terlemesiyle Suladığım Bir Gülsün
Mehtaplı Gecelere Bıraktığım Hasret Çığlıklarımsın
Esirin Yüreğim Gözlerinin Gündoğumuna Kelepçeli
Lakin Sensizliğin Bırakacağı Yara Payidar Bırakıyor Hayallerime
Ağlayarak iç çekerek oturdum
Senin kokun olan kanepeye
Yırtım tüm resimleri anıları
Soldurdum seninle olan hayallerimi
Baktım aynaya gözlerimde seni görünce
vatan gitti derken sirkilip
güneş gibi dogdular
yürekleri ısıttılar
toprak gibi koktular
ana gibi kucakladılar
Elimde kaldı boş kadehler gibi
Yine kırık hayaller
Yine sensizliğe tutsak olan anılar
Yine değiştiremediğim kederler
Gözümü açtım sen yoktun
Ama yüreğimden akarcasına
Yağmur damları pencereme vuruyordu
Unutturuyordu sensizliği
Rakı kadehleri söndürmemişti sensizliği
bazen yürek toprak gibi daat olmalı
bazen su gibi damed gibi akmalı
bazen ağaç gibi kudreti dasa ile sallanmalı
sözler darabatı anife gibi vurmalı
Aynalarda
Sana olan özlemleri saklıyorum
Biriktirdim bir kenarında hayallerimi bıraktım
Sensizliğin Hasret yanışlarını söndürdüm
Yüreğime çarpan sensizliğin gelgitlerini savurdum aynalarda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!