Levent Dizdar Şiirleri - Şair Levent Dizdar

SENDEN SONRA
Senden sonra
Gölgelerde saklandım hep
Beni
Gülerken
Gören olmadı.

SENİN ŞEHRİN

Hayaldir ya, sorayım mı ey şehir!
Senin de yüreğin yanar mı?
Ona atan kalbin.
Onunla doğup,

SENİN YÜZÜNDEN OLUYOR

Nerenden tutsam elimde kalıyorsun
Bir zorba yaşıyor benim yüzümden içinde
Bedeninde karakalem kimin adını taşıyorsun?
Gitsem hatıran,

SENSİZ
Canım,
Kır çiçeğim,
Gül dalım, inceciğim.
Ömrümün en güzel yılı
Bahtımın en kötü ayrılığı...

SES

Yüzüme bir kez olsun vurmadı
Dudaklarının arasındaki
O ılık nefes.

ŞEY
Sen,
Uyumadan önce
Aklımda kalan son şey,
Uykumda
Düşümde gördüğüm tek şey,

ŞİİR

Ona şiir mi yazdın, dediler.
Yok, dedim
Onun kendisi şiir.

SIR

Bir dere kenarında bulsunlar cesedimi
Kim olduğum anlaşılmasın.
Alnımın ortasında bir damla kan,
Elimde bir gül,

SİROZ
Bir kadın,
Neredeyse senin kadar güzel.
Elleri,
Ellerin gibi ince, narin
Gözleri,

SİTEM

Kim derdi ki
Baharın hemen ardından gelecekti kış?
Sen beni gönlünün karanlıklarında bırakıp gidecektin?
Yüzümden çaldığın gülüşlerle mi