Küçücük bir çocuğum ben,
Karanlık bir kuyuya intikal ediyorum tek başıma, tek isteğim sonsuz bir istirahat.
Ne olur rahatsız etmesinler, o derin münakaşalarıyla meşgulken büyüklerim.
Çok bekledim çok, susup birazcıkta beni dinlemelerini, benimle alâkadar olmalarını dilerdim hep, ama olmadı.
Müsaade etmediler oyuncaklarımla oynamama küçük bir alan bırakarak, şu uçsuz bucaksız ovalarda.
Sığdıramadılar saatlerce zamana bu minicik saniyeyi de.
Bazen görünmez mi oldum diyorum kendimi aynamda, aynamı da kendimde süzerek.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta