Kubilay Enginol Şiirleri - Şair Kubilay ...

Kubilay Enginol

Işıklı makyaj aynasına baktı
Vuran aksi,ne bedbahttı
Pavyonda geçiyor hayatı
Ne idi sanki kabahati ?
Zar,zor uyanır,öğleden sonra
İçkinin ağrısı vurur başına

Devamını Oku
Kubilay Enginol

O
Sereserpe sokakta yatıyordu
Suya kattığı kolonyası yanında
Hayat yanından akıp geçiyordu
Hiç birşey değil ki umurunda
Yüzüne muazzam bir acı yapışmış

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Kollarına faça atmış
Güzelim kız
Güzel yüzünde yaralar
Kimbilir hangi Allahsız !
Derdin nedir güzel kız?
Sevdim Ağabey, çok Sevdim

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Ben evcilik oynayacak yaştayım
Bir Amca geldi, beni parayla verdiler
Bırakın beni,oynayayım
Oyuncak bebeğimi öldürdüler
Sonra
Sahici bebeğim oldu

Devamını Oku
Kubilay Enginol

En yakın arkadaşım
İtti beni cehennem çukuruna
Canım, ciğerim, sırdaşım
Uyuşturucu almak uğruna
Pembe dünyalar karardı
Çaresizlik, umutsuzluk, etrafımı sardı

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Ben bir yavru kediydim
Sevimli mi sevimliydim
Yemek ve sevgiydi
Tek istediğim
İnsanlara göre Hayvanım
Yok aslında insandan farkım

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Aşkın meyvesi değil
Nefret, kin tohumuyum ben
Ömrümde sevgi görmedim
Bazen soruyorum, ben neyim?
Puşt, piç nidalarıyla
Büyüdüm hep ben

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Belki rakı içtiğin bardak benim
Ya da elinde tüten sigara
Belki her Nefesinde, sonum olacaksın
Ciğerindeki duman benim belki
Roman yazarken sırtını dayadım ın ağaç?
Usunda uçuşan kelimeler?

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Belki de bu son şarkımız
Gözlerimizi doyasıya içelim
Ebedi bizim bu aşkımız
Mehtap, sen, ben kendimizden gecelim

Her notasını kana, kana söyleyelim

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Ne baş, ne kıç ağrısı
Ne su parası, ne ev kirası
Dert değil artık yemek tasası
Neymiş ki Aşk acısı
Bana ne!
Yırtılmışsa Dünyanın yaması

Devamını Oku