İçimden
İpin Ucunu Bırakıvermek Geliyor,Bazen
İp,Bir Yana Ben,Bir Yana
İp,Bir Başkasına
Ben,Bambaşka Dünyalara
Hz Mevlana, Hünkâr Hacı Bektaş-ı Veli ve Niceleri
Birleştirmişler çoktan ellerini
Bekliyorlar yüce gönülleri
İşte, Kafdağı orasıdır
Geçtin mi dünya imtihanını
Aşk ile yad ederiz on iki imamı
Beis ve Yas ile hatırlarız Kerbelayı
Kamerimizsin, Can’ımızsın Ya Ali
Üstadımızsın, Pir’imizsin Hacı Bektaş-ı Veli
Taam’ı tuz ile başlar, tuz ile bitiririz
Elinde,müge çiçekleri
Başı dik,alnı açık
Atamın izinde,işaret ediyor ileriyi
0,Türkiyeye aşık
Tüketti bu uğurda bedenini
Çoğu anlamaz,bilmez
Bir dikili ağacım yok
Bir donum, bir de yüreğim
Ölünce donumu alırlar
Yüreğimi beraberimde götüreceğim
Gençler:
Gıybet hala, baksana buraya
Yaşlandın artık, gezme orda, burda
Takılır ayağın sonra taşa
Kapaklanırsın, bela olursun başa
İhtişam ile açılırken Dünyanın altın kapısı
Her nedense, girerken ağlarız
Gökleri aydınlatırken parıltısı
Sanki başımıza gelecekleri anlarız
Sonra, bir girdaba kapılırız
Karnımı nasıl doyuracağım, derdi yok
Nerede barınacağım, ne giyeceğim, yok
Aşık oldum, ayrıldım, ağladım yok
Ölmüşsün işte
Gel keyfim, gel
Fildişi kulelere çıkarım ben, bir sözümle
Sizleri de götürürüm, şiirlerimle
Haydi, hazırlanın yolcuyuz
Dert yok, gam yok, hepimiz mutluyuz
Bulutlardayız şimdi, renk, renk bulutlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!