Kırmızı Mürekkep Şiiri - Yorumlar

Kanatlarımız kırık kendi esaretimiz altında ne kadar özgürüz dedim...Bu öykü tadında şiiri okuyunca...Kırmızı mürekkep... hiç olmayacak biliyoruz...
Çok hoş çok anlamlı bir şiirdi...
Sonsuz kutluyorum...
Saygı ve selamlarımla..

Öykü tadında bir şiir ..Severek büyük bir beğeniyle okudum..Yüreğiniz daim ,kaleminiz tükenmez olsun..Ant..Listemde ..Saygılarımla.....

Üstadım inanır mısınız çok etkilendim
mavi mürekkeple başlamasına ve mevzuda
bir tuhaflık hissedilmesine rağmen neticeyi
tahmin edemedim. Beni mazur görün, zaten
yaşlandığımı da artık hissediyorum.
Nihayetinde kırmızı mürekkebi görünce
mükemmelliği de anlaşılıverdi ve tabi harikaydı...

Yine Rusya'da ilkokul seviyesinde bir okulun
öğrencilerinden birinin kedileri varmış ve beş
tane yavru yapmış. Ertesi gün okula giden öğrenci
öğretmenine o müjdeli haberi verirken, hocam bizim
kedi tam beş yavru yaptı beşi de komünist demiş.
Ama hoca hem keyiflenmiş ve hem sevinmiş. Oğlum
demiş bir hafta sonra teftiş için okulumuza müfettiş
gelecek o zaman ben sana işaret ederim sen bu olayı
ona da anlatırsın demiş.
Bir hafta sonra müfettiş gelince hoca talebesine işaretle
müfettişe de söyliyerek talebesinin anlatmasını istemiş,
talebe bu sefer; 'Hocam bizim kedi beş yavru yaptı beşi de
demokrat deyivermiş. Sınıfta bir uğultu kopmuş. Hocası;
hani oğlum bunlar komünist idi, neden böyle dedin?
Ee hocam bir hafta önce gözleri kapalıydı ama şimdi
açıldı deyivermiş.
Üstadım vaktinizi aldım beni bağışlayın. Muhabbetlerimle

Alıp götürüyoruz her akşam
Kucak kucak eve hep
Bulamayacağınız tek şey
Kırmızı mürekkep.'
Şiirsel öykü anlam içerik bakımından etkili ve düşündürücü bir yapıda, zira yazılmış olan yazı; kırmızı mürekkep olsaydı o cins mürekkeple yazılmış olabilir miydi ' diye, bir düşünceyi de akla düşürmüyor değil. Çok güzel ve anlamlıydı Yılmaz Bey, kutlrarım. Selam ve saygılarımla esen kalın.

'Bir insanın her şeyini alabilirsiniz elinden tek bir şey dışında, özgürlüğünü, kendi yolunu seçme özgürlüğünü.'...Victor E. Frank

Bu kadar kısıtlama arasında ifade özgürlüğünün kullanılış şekli de aslında bir zeka gösterisi...

Çok hoş bir paylaşımdı Yılmaz Bey.... Paylaşıma teşekkür ederim.... İyi pazarlar... Saygılarımla....

Ya işte tek bir mısrası doğru... Kırmızı mürekkep yok.

Şifreli, kapalı anlatımlar kullanılmaya başlanmışsa, olay bitmiştir zaten. Bugün ülkemize bakıyorum da, kimler, ne kadar özgür ve açık olabiliyor acaba? Yazılı basın? Görsel basın? Yazarlar? Şairler? Ressamlar? Tiyatrocular? Dansçılar? Karikatüristler? Ya halk?

Bizim ülkemizde de kırmızı mürekkep mi bitti acaba? Hangi kara kedi aldı götürdü kırmızı mürekkeplerimizi?

Anlamlı şiirinizi yürekten kutluyorum Yılmaz Örmeci Bey... Selam ve saygılarımla...

Ne güzel.....:))
Halk deyişidir...:'Arabın aradığı kırmızı pabuç...'
Bulunamaz değildir de, ister Arap olsun, ister Sibiryalı... İnsanı anlamaktır mesele...
Yani samimi midir, örtülü mü konuşuyordur? Anlaşılmak için midir, yoksa tersi mi..
Şartlar belirler işte.. Sistemler, yönetimlerin neyi aradığı, nasıl bir insan istediği...

Yoksa gizler, gizlemek zorunda kalır insan kendini..
Tıpkı şiirdeki gibi.. 'Maalesef kırmızı mürekkep yok, inanmayın yazdıklarıma..'

Ortak sorun Yılmaz Bey... Şifreli şiirler yazmaya başlamış isek, şairler de çekilmiştir artık, kendi gölgesine..

Çok hoştu.. Kutluyorum içtenlikle..

öykü gibi çok hoş bir anlatım... okuması keyifliydi... bu güzel şiir için tebrikler yılmaz bey

Öykü oldukça düşündürücü, özgürlüğü ele alalım o bile tek kalem altında toplanmıyor yani bir birliği yok, sayalım beraber ....

Yaşama özgürlüğü
Düşünce özgürlüğü
Basın özgürlüğü
Din ve vicdan özgürlüğü
Yerleşme ve seyahat özgürlüğü
Haberleşme özgürlüğü
Toplantı hak ve özgürlükleri
Sanat ve bilim özgürlüğü
Hak arama özgürlüğü

Unuttuklarım vardır belki de, yani demem o ki, kırmızı mürekkebi bir özgürlük biçimi gelir bulamazsınız, ben tam manasıyla kimsenin özgür olabileceğine inanan biri değilim zaten, insan olarak hepimiz birbirimize muhtacız, emeğinize sağlık Hocam, kutlarım saygılar...

Güzel bir öykü şiir...
Oldukça başarılı ve oldukça net mesajlar ileten...
Her öykü bir yaşanmışlık eseri, içinde acıların, hüzünlerin yaşandığı ve bu yaşananların bir öğüt, bir hayat tecrübesi olarak sonrakilere mirası gibi... Hayat bir mal mülk olacak değil ya, aslında en büyük miras hay tecrübesi ve nasihatlardır insana... O nasihat ve uyarılar insanın hayat yolunu çizerken en büyük rehberdirler...
Baskı ve kısıtlamalar bireyin özgürlüğüne mani oluyorsa, o bireyin zenginliğinin hiçte önemi yoktur... Asıl zenginlik bireyin ve toplumun özgürlüğüdür...
Bunu şu meşhur ata sözümüz ne de güzel özetlemiş aslında...
''Bülbülü altın kafese koymuşlar, ah vatanım demiş''
Kafesin altın olmasının bir değeri yoktur asıl olan bülbülün özgürlüğüne mani olunmasıdır...

Selam ve Saygıyla Yılmaz bey...