İnsanı kırıp geçtiler
Bu kervansız alemde
Bir dirhem olan iyiliğin şerbetinden
İçmez oldu bu elalem.
Nal koşulan ata binip
Binip gittiler zerre olan kötülüğün
Derisini üzerlerine atıp bu alemde
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta