KEMENT
Bir kement at yalnızlığıma yar…
Ne olur
Onu düştüğü kör kuyulardan kurtar
Sanma ki yalnızlık sadece bir başınalık
Şairler, kalabalıklar içindeki yalnızlığa
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Şiirler, yalnızlığın en güzel yanıdır. tebrik ederim.
Öyleyse nedir o gururlar?..
Renk renk cisimsiz melekler.
En çokta çıplak insan, savrulan yapraklar arasında sonbaharda.
Ya da büyük dokuma tezgahındaki gölgesi.
Ah bizim özlem türkümüz.
Doğrulmak için saygıyla eğilirken rüzgarda ağaçlar.
Bazende yardım ederdi şaire.
Soğuk duru su damlacığı kardan bile korkan bu insan?..
Hiç mücevher takmayı öğrenememiş.
Yaşasaydı, hiç kuşkusuz, kimse sarhoş olmazdı aşktan.
Azrail kahramanlık özleminde olanların ölümünü seyrediyorken.
Gülenler gülsün kuru bir kafatası.
Kendi kaçınılmaz ölümünü bile aşağılık kılmış.
Korktuğu zaman meydanında kızmaktan başka bir şey yapmayan.
Onu bekleyecek o yerde.
Nasiplendik elhamdülillah.
Aşkınız daim olsun.
Yüreğinize sağlık.
Allaha emanet olun.
Selam ve dualarımla.
Hoşça bakınız zatınıza.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta