sen hiç kağıttan
kayıklar yaptın mı hayallerine?
ve soğuktan titreyen gecelerini
yıldızlara eşleyip
yükledin mi güvertelerine?
bir veda şarkısı boğar
gecenin sessizliğini...
ne yaşama el uzatır bebek,
ne ölümü istemez hasta
ve boşuna bekleşir Şeytan
günahsız sokaklarda.
belki de
özlem yüklü siyah saçlara,
akdenizin köpüğü kadar beyaz
kumsalı kadar sıcak bir
tene dokunabilmek,
ya da
çekin artık o pis parmaklarınızı tetiklerden
ürkütmeyin yüreğimdeki kuşları…
onlar aç ve onlar kimsesiz!
ne gidecek başka bir vatanları, ne de uçmaya takatları var.
biçare;
ya ölüme yatacaklar demir parmaklıklar ardında
Ey sevgili,
Tanrı diyor ki;
Seni sevmekmiş en büyük günahım!
Ve
Ondanmış giydiğim ateşten gömlek,
Ondanmış cehennem azaplarım!
Gözlerim gözlerinden baktığı an
rüzgarım olur hayallerin…
alıp götürür ruhun ruhumu,
dokunur saçların parmak uçlarıma.
avuçların avuçlarımda nemlendiği an
hani şu, sevgilinin işaret parmağı var ya,
hani farkında olmadan ta uzakları gösteren...
işte o yöne; ta uzaklara gitmeli,git diyorsa sevgili.
gitmelisin; hem de arkana hiç bakmadan...
ya bırakıp her şeyini,ya da toplayıp gitmelisin...
Belki de
Özlem yüklü siyah saçlara,
Gökle denizin oynaştığı gülen
Gözlere,
Akdeniz'in köpüğü kadar beyaz,
Kumsalı kadar sıcak bir
Martı kanatlarında
Rüzgara yelken açtı duygularım,
Bulutlar ağladı sensizliğime
Dün gece!
Göçmen kuşlara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!