"Leylâ vü Mecnûn"dan, Karakoç'un Şiiri'ne
Hep Mecnûn'u dinlemişizdir.
Âşıq olan'ı,
Mâşuq "Suqût Sureti"nde Mâwerâ'dır..
“Leylâ Gece'dir” çünkü.
Görünür olan Mecnûn..
Ne kadar uyumuştur bilmez Adam,
1 Gün ya da daha az belki de...
'Bir Asır geçti' der Gâibler'den bir Ses... 'Ekmeği'ne bak, taptaze,
Eşeği'ne bak, Ufalanmakta olan Kemikler'...
Hımar'dan geriye Semer kalmıştır,
Sawt-ı Merkeb Kitâb'ı yüklenememiş,
Bir Zilzâl'in ardından
Böyle Tahdis eder Arz Haberleri'ni ,
Ayna olur önüne Qâria,
-Nedir ve Niçin ve Nasıl-
Qıraat eder Yürekler'e,
Bir Mew'ûde Ses verir Ölüm Çukuru'ndan,
12 Rebiu'l-Ewwel......
Tewlîd (571), Hicret (622), Rıhlet (632)...
Fedâ olsun sana tüm bir Varlık...
Sabahları'nda Yuvam'da ıhlamur kaynar,
Çay'ı tekrar özleyene kadar Ihlamur...
Ihlamur'la Randevösi olanlar...
Şafaq mı biter Doğa'da,
daha nice Akşam var,
Ömür o Denli Ucuz ki,
Karalama Defteri gibi Çizgiler'le Dolu,
Yaşanmışlığın Sima'daki Çizgileri'yle değil,
Qader'in Küllî Tercihleri'ni bağlayan Duvar Hatlar'ı ile değil...
-Metafor Rüzgarı'nda,Dal'dan Dal'a Kuşlar-
Dâwûd'un Dârı'nda bir Nisan Sabah'ı..
Gökler 'Kül Rengi Bulutlar'la' Kapanık,
Evlerimiz'in Bacaları'nı kolluyor Yıldırımlar.
Tesbih'in Cebin'de dursun Dede ( de, de)
Düşman Pusu kurmuş her Yer'e bu Sefer de (Sefer'de)
3 Aralık, bir kara gün,
Babam düştü hastane yollarına, bir hüzün.
İçimde bir his, tarifsiz bir korku,
Sanki vedanın eşiğindeydi o.
Yoğun bakımın soğuk duvarları,
Makinelerin sesi, nefes alışları.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!