Kasım Kobakçı Şiirleri - Şair Kasım Kobakçı

Kasım Kobakçı

31 Cumhuriyeti'nin evlatlarıydı onlar.
Bu şımartılmış Abazanlık ve Bekaret Cumhuriyeti'nin...
İçlerinde utangaç bir titreyişle kıpırdayan sevi, nezaket ve sevgi duygularını,
O seksüel açlıklarını rehin bildirenlerin, düzmece erkek ideolojisiyle güçlenenlerin cumhuriyeti...

Şu İstanbul'un çöplüğü, ne derecede büyüktür kim bilir,

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Abaydı dedelerimizin giydiği, nenelerimizin diktiği
Kepenekti çobanı omuzlarından saran,
Dervişlerin sırtından düşmeyen üstlük.
Abadandı giyeceklerimiz eskiden.

Aba altında er yatar denince,

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Bir bahar günü olsa gitmezsin abacıya,
Kış günü oysa koşarsın abacıya, bacacıya.
Bacacı işini görmezse istediğin gibi,
Yapıştrırsın "Abacı kebeci sen neci?"'yi.

Oysa abacı öyle üstünkörü iş tutmaz.

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Bir kızın karakterini öğrenmek isteyenler için,
Atalarımız ne güzel de söylemiş.
"Anasına bak kızını al, kenarına bak bezini al",
Demişler büyüklerimiz zamanın birinde.

Talipler, analarının durumunu göz önüne alırlarsa,

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Abadi kağıtlara serpiştirilen
Abece taneleri hayat veriyordu
Her bir mısrasındaki sihir
Haşmetiyle haykırıyordu dünyaya

Masa başında oturmaktan

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Giydirdim gömleği abajura,
Yerleştirdim baş ucuna,
Kovboy şapkası örme hasırdan,
Yavuklum oldu, düşlere adım atan...

Bu nizam niçin böyle, sual etme,

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Yücelen havuz, sığ cefalar gerisinde.
Harcanmış jilet, al balık, bozuk abajur.
Nazarlarıyla, uçlara mayın döşeyen.
Oluversin siz!!

Bir abajur kazandım sana bugün,

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Milyonların içinde benimde nurum var,
Ücralara her geceleyin yıldız gibi parlar.
Öyle kendi halinde, avize, abajur yok,
Arzularımda düşlediğimce ışıtır çevremi.

Joanito muştuluyor, Floransa'da dev katedral;

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Kıvandır bugün ufak bir uşağı,
Götür ona, 'Abaküs' armağan et,
Yönlendir onu mücerret muhakeme etmeye,
Ufak yaşta beğenilir aritmetik.

Düzenlemeyi 'Abaküs''ü,

Devamını Oku
Kasım Kobakçı

Abanoz işlemeli geceydik, ansızın bir öğle bitimi mor kelebeklerle doğan, şehrin dölyatağından.
İsterdik ikimiz.
Yırtılırdı bu manzumenin defteri bir mayıs sihriyle nasıl olsa.
Öpüşlerle ayrılığın canım, her buluşmamız asılırdı mutluluğun ipliğine.

Bu sefine var ya bu sefine.

Devamını Oku