Önümüzde işte hayat; bir ucunu tutamadığımız,
Altın kâse içinde göz kamaştırarak bize sunulan
Pembe gül karası bir özgürlüktü tadı ekşi yavan.
Ellerimizle tohum ektik; dar sığlık kıraçlıklarda,
Beceriksizlik diz boyu süremedik taşlığı sabanla
Silik nesil hiç filizlenemezdi zaten çırpınmayla.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
