Bir nisan akşamında
Ellerinden tutmuştum
Bütün çocuklar
Bütün çiçekler şahit
Gönlümden
Bahar geçiyordu.
Bir ses ver sesime dere
Yar desen yeter bir kere
Üç nokta koyduğun yere
Ne yazayım ne yazayım
Yaşıyorum söyle cana
Gerçeği göremezsin, kafanı gömme kuma
Bin bir pişman olursun, sakın niyet okuma
Güneş doğarken
Gel yanıma
Ufka beraber bakalım
Tut ellerimden
Yum gözlerini
Duvar seni bir gün gelir aşarım
Çıkarsam dışarı yol mu dayanır
Koç yiğitler gibi dağda yaşarım
O zaman atıma, nal mı dayanır
Ser bahçıvan idi gönül bağında
Dikeni gül edip derdi Mahzuni
Türküler solunda dostlar sağında
Bugün muradına erdi Mahzuni
Hep sırtını döndü sırça saraya
Dilberin selamı, can katar cana
Her sözcük em olur karışır kana
Çardağın kaşından bir el et bana
Günde yedi türkü yakayım sana
Herkes der ayrılık, ölümden ağır
Ey denize akan dere!
Söyle nere gidem nere
Dert etme düşerim yere
Göz ucunda yaş gibiyim
Yağmura tutuldum yolda
Yanında ben varsam ardına bakma
Gölü doldurmadan, deryaya akma
Külümü yel alır, meydanda yakma
Sevdayı gönlünde, kavur meleğim
Gömleğim eskidi mendilim yeni
Dün gece solumdan sel aldı seni
Sözü köz eyleyip yaksan da beni
İçimdeki sevda bitmez mircanım
Bülbülüm kulağım mor güle sağır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!