Dünyanın en uzun hüznü yağıyor,
Yorgun ve yenilmiş insanlığımızın üstüne.
Kar yağıyor ve sen gidiyorsun,
Ağlar gibi yürüyerek gidiyorsun,
Belki bulmağa gidiyorsun kaybettiğimizi
O insan ve tabiat çağını.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Saygi ve rahmetle aniyorum.
Kar altinda Hüzün Denemesi
Dünyanin en uzun hüznü yagiyor
Yorgun ve yenilmis insanligimizin üstüne
Kar yagiyor ve sen gidiyorsun
Aglar gibi yürüyerek gidiyorsun
Belki bulmaga gidiyorsun kaybettigimizi
O insan ve tabiat cagini
Dön bana ve dinle
Kuslar ucusuyor icimde
Los bir keman solosu gibi
Kuslarin ucustugunu icimde
Dön bana ve dinle
Karanlik denizlerin dibinde
Birtakim incilerin oldugunu
Birtakim incilere ve hatiralara
Neden bagli oldugumuzu unutma.
Duy beni ve dinle
Denizler bogusuyor icimde.
Unutma diyorum ama sen anla
Anlat bizim de yasamak istedigimizi onlara.
Erdem Beyazit
***Dön bana ve dinle
Kuslar ucusuyor icimde***
çokkk güzeldi çokkk...
okumaya devam üstadı...
tampuan...tşk.ler...
Bu şiir ile ilgili 22 tane yorum bulunmakta