Türkün, gül tarlasında, has gül yetişir;
Kahrolsun, bu tarlaya, ayrık ekenler...
Kalemleri hep, saf îmânla bitişir ;
Kahrolsun, kızıl bataklığa çekenler...
Güyâ; akılları toplumun açında...
Taş kafa mermer beyin, fesat içinde...
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta