kadın insanım ben dağlar taşlar ile adamlar
ananız, bacınız, kızınız, kadınınız benim
elimden karışır çorba, aş olur
dikenli yolları adımlarım ova bulur
severim insanı anayım ezeldeki ruhumla
bağrıma basarım yavrularımı kollarımla
başımı kah yemeni örter, kah eşarp
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta