Ağırlık çökmüş yüreğime
Sarmış bedenimi bu kesif yalnızlık
Terk edilmiş bir hapishanede
Kendinin mahkûmu olmuş gibi
Tüketmiş kalbimi en acı zehir
Varmış ruhumun köklerine
İndikçe daha derine
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta