İsmet Can Şiirleri - Şair İsmet Can

Peri bacalarından yükseldi; göğe
Peri masalı
Sihirli tozları yayıldı; yere
Gökkuşağına basalı
Masallar diyarına uçtu; peri
Masalları duvara asalı

Sevgin kalbime damladı; neylerim
ALLAH'ın habibine, selam eylerim
Ve adını her fırsatta söylerim
Ey yüce sevgili peygamberim

Uğradım dünyaya, giderim yoluma

Giydirilmeden evvel, ilk insana kader çorabı
Özenle karıldı mayası, hazırlandı turabı
Yazılması gerekiyordu, günahlarıyla sevabı
Cennetinden kovulmuştu, günahsız Âdem

Hame-i mesnun ile salsala bulandı sıvı tini

İbrahim ile iyi bir dost idi; Haran oğlu Lut
Zengin sürüleri vardı; sanki rahmetten bulut
Mısır’dan Sodom’a taşındı; ilahi yüce buut
Sodom şehrine peygamber gönderildi; Lut

Kavmi sapmıştı; ahlaksızca kötü iş livataya

Meyden ile Eyke’ye peygamber olmuştu; Şuayb
Ataları gibi, kavmi de yapmıştı ona büyük ayıp
Her şeye rağmen, yine de o çıkmıştı; sahip
Tebliğini devam ettirdi, Mikail’in oğlu Şuayb

Meyden halkı, hırsızlık yapıp, işliyordu cinayet

İshak’ın oğlu, Ays’ın diğer ikizidir soylu Yakub
İsrail adını da almıştır, gece karanlığında akıp
Halkını aydınlattı; önceki kitapları ederek takip
Tam on iki erkek oğuldan teşekküldü; Yakub

Yakup’un imtihanı engin sabrıyla müstahaktı

Yakub oğlu Yusuf’un, İbrahim’e dayanır nesebi
On bir yıldızın ortasında ki, ay ve güneştir sebebi

Ağabeyleri babalarından çok kıskanırlardı onu
Oyunla kandırılarak ölmek olacaktı; hazin sonu

Eyüp’ün sabrı sebatına cümle âlem hayrandı
Çok zengindi ve yaşadığı bölge ise Harran’dı

Mallarını, oğullarını ve kızlarını kaybetti
Hastalığını fırsat bildi şeytan, onu hapsetti

Nasip ve kısmet anlamına da gelir, lakabı Zülküfil
ALLAH’ın sonsuz inayeti idi ona, en büyük kefil
İrşadında İsrail oğulları hem yoksuldu hem sefil
Şam’ın peygamberiydi, Eyüp neslinden Zülküfil

Kendisini mahvedecek birini müjdeledi
Büyücüler Firavuna
O da kastetti korkudan
Doğacak tüm erkek çocuklarının canına
Ancak Sakladı Rab o kişiyi, bebekken soktu