İsmet Barlıoğlu Şiirleri - Şair İsmet Ba ...

Bu gece tanıştım bir zerre ile,
Baktım ki; yüzünde parlak haleler.
Arkadaş eyledi beni kendiyle,
Bahçesinde gördüm beyaz laleler.

Gördüm ülkesinde binlerce saray,

Bir mahbub, bir sadık, bir de has kulu,
Bir nebi, bir mürşid, bir de bir veli,
Bir Kamber, bir Düldül, bir Hazret Ali,
Bunların şavkından dünyalar ağlar.

Aşık da üçleme yapmaya başlamıştı ve üçlemeleri şu anlamdaydı: ‘Bir sevilen, bir Allahadamı, bir de o Allah ‘ın has bir kulu, bir Peygamber, bir yolgösteren, bir eren, bir Kamber, bir Düldül, bir Hazreti Ali, öylesine ışık verir, öylesine sevgi yaratır ki; bunların sevgisinden dünyalar cana gelir, dünyalar duygulanır, dünyalar ağlar.

Çocuklukta dinlemedim babamı,
Yüce Tanrım, yaman ğişman olmuşum.
Cahil bulup hakir gördüm anamı,
Yüce Tanrım, yaman pişman olmuşum.

Zaman boldu, ziyan ettim hepsini,

Biz sır ehlindeniz, gönül boş değil,
Secdei Rahman 'da izimiz vardır.
Cevher taşıyoruz, kara taş değil,
Her derin ummanda izimiz vardır.

Rüyada görmeye koşup durduğun,

Yanıyorum gerçek diye,
Adım konsun koçak diye,
Herbir diken bıçak diye
Yüreğime saplanıyor.

Perdelerin içindeyim,

Kalbim seni özlemiş,
Sana selam söylemiş,
Bir de sevda göndermiş,
Zeval olmaz elçiye.

Gözüm sana hasretmiş,

Öyle sırt döndü ki sevdiğim bana,
En büyük darbeyi yemişe döndüm.
Kimseler gelmedi hiç imdadıma,
Zehirli yılanı sevmişe döndüm.

Ben onu hep sevdim, o hep ağlattı,

Düştü gönlüme ateş yağmurlu bir akşamda,
Sandım kan içindeyim; parça parça yüreğim.
Ben yitirdim yönümü seni gördüğüm anda,
Sandım yağmur altında can verip öleceğim.

Senin için terk ettim her şeyimi bir anda,

Beni ateşlere atabilir misiniz, ifritler?
Sele-suya verebilir misiniz?
Çakabilir misiniz avuçlarımın ortasından çarmıhlara?
Kurda-kuşa verebilir misiniz?
Teslim edebilir misiniz akreplere, yılanlara?
Kaldırıp bırakabilir misiniz uçurumlardan aşağı?

Bir koca gün daha geçti üzerimden,
İçine tüm geçmişi sığdırdığım bir koskoca gün,
Devrilip yerlere yığıldı köhnemiş kale surları gibi,
Geçmiş yeniden dillendi bir körpe günün sabahında,
Dillendi, dillendi, dillendi,
Sanki bir günü yüzyıl kadar yaşayacağım