otobüste vapurda senin yüzün
kitapta bahçede senin yüzün
odamda sokaklarda
heryerde heryerde senin yüzün
nedir sende çektiğim
bela mısın be hüzün
Sen misin;
hatıralarımdan düşmeyen
o gizli,hüzünlü duygu.
Türkülerle gelen,
ağıtlarda kalan,
kimsesiz kimliksiz sevgi.
koşup gelsen yuvana çırpınarak
gülüm sen de benim gibi
sen de baharına çiçekler gibi
kuşlar kırlangıçlar gibi
baksan gözlerime sıcak sıcak
dokunsan kirli saçlarıma
Denizde severim en çok
Sonra gökyüzünde
Bir de gözlerinde
Karanlıkta değil
Tende saçta severim
galmadı gözümde aşkın gaygısı
gapandı könlümde gaşın yarası
men seni unutmuşam
yarpag kimi eyleyib üreyimi
torpaga satıb mevi göylerimi
Şimdi sabah,
benzi soluk bir gecedir.
Şimdi sabah,
Zihnimin dehlizlerinden
gözlerime doğru.
Paslı kapılar ters bir sokağa
Ne tozu süzülür evimize
Ne de sevinci yüreğimize
Ne gelir sözümüz sarmaşığa
Paslı kapılar ters bir sokağa
Zamansız yağmurların,
kokusuydu saçların toprakta.
Belki bu yüzden sevdim seni,
birçok yağmurlar.
Ama ne vakit yağmur doldursam kalbime,
gözlerin dururdu önüme:
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!