kalbimi parçaladım
küçük küçük doğradım
bıraktım kapılara sırayla
yiyin etimi sizde yiyin
ben isa gibi doğmadım
ama gererim göğsü acıya
bırak sözleri sevgilim
sözlerin kanıyor
kanatıyor bedenimi
kapanır elbet tenimde
yaralar sevgilim
kaldır bakışlarını gözlerime
aşkı biz yarattık.
haketmese de maşuk,
şiirler yazdık.
sırtta acısıyla,
başta dumanıyla,
bizim olan bizim dedik;
Gitmeliyim dedin
Zaten hiç “ kalmalı” olmadın.
Gidişini izledim kollarımdan.
Git yalnız adam gibi git.
Dönüşün olmasın,
Bir gün gelme.
Seni en son sevdiğimde Dost
Gözleri hayatımın yazgısı
Sen yoktun
Her bakışta umutsuzluğum
Acizliğim, kavrulduğum
Kırılsa diyorum ellerimle beraber sana uzanan bütün eller. Sen hep böyle yerinde kalsan. Hayat dursa, zaman dursa, bir fotoğraf karesi gibi hareketsiz kalsa dünya. Okusak okusak bitmese kitaplar, şarkılar hep nakaratta olsa. Yazılan şiirlerimizi unutup yeniden yazsak. Benimle ya da bir başkasıyla hiç evlenmesen.
Yaşanan her bir anla umutlarımızın, hayallerimizin olabilirliği kısıtlanmasa. Hep yaşasak ama yaşlanmadan dursak. Bitişten kaçan her bir adımla bitişe biraz daha yaklaşmasak.
Sana kimseler dokunmasa. Hep böyle kalsan. (Küçücük kal çocuğum büyüme. Küçük içenin küçüklüğüyle solumadan şehri, solumadan hayatı. Saflığınla, masumluğunla, gözyaşı silmemiş ellerinle kal.)
dün gece sevgiyi sordum
balkonumda pinekleyen kuşlara
küstüler
inanmadılar sevgiyi bilmediğime
ama gerçekten bilmiyorum
kızgınlık çöktü kaşlarına
Bir kuş parmaklarımdan uçtu, ne gül kaldı, ne diken ne de pervane bahçıvan. Seninle doldurduğum zamanlardan geriye ne kaldı.
Kelimelerimi kaybettim hangi hırsız çaldı, hangi hayalimdeydi mutluluk; hangi gerçekler aldı. Sana bağışladığım o koca hayattan geriye ne kaldı. Kuytularından uzanan kelimelerimden zihninde ne kaldı.
Bir ağacın altında oturmuştuk, düşen yapraklar altında, saçlarını savuran rüzgarın ortasında. Gülüverin gözlerinin altından acı sıçradı yüreğime, sana verdiğim çiçekten avuçlarında ne kaldı.
Kalbimin her titreyişinde
Dünyaya vurduğu darbelerdir
Senin şu bir hamlede okuduğun kelimeler.
Büzülüyor sanıyorum denizleri;
Çözülüyor, aheste, mavileri gökyüzünün.
Hayallerde bir sen yarattım kendime
hadi uyu yavrum
bir zırh dünyaya zihninden
güvendesin
bu ab-ı hayat suyu yavrum
kaynar rüya dehlizlerinden
mutlu ve zindesin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!