Senden ayrı bir mevsim yine sonbahar,
Yapraklar düştüğünde ah çekiyorum.
Yıllar yılı ayrılık yeter bu kadar,
Kara mevsim son bulsun, bitsin diyorum.
Dayanılmaz bir dertmiş, kalbimde sızı,
Gönül sahramda apansız filizlenen çiçeğim;
Dokunamam sana, koklayamam seni.
Elimi uzatsam, bilirim üzeceğim,
Bahara kilitledin, içimin mevsimini
Gönül sahramda apansız filizlenen çiçeğim…
Dünya hırsı gözümüzü öyle bulandırmış ki;
Asıl zenginlikleri göremez olmuşuz.
Maddeye değer vermemiz nedeniyle,
Varlık peşinde koştururken,
Varlık nedenimizi unutmuşuz.
Bu ilk gecem değil, senden ayrı geçen,
Artık alışmış olmalıydım ben bu ayrılığa.
Fakat olmuyor, alışamıyorum; alışamıyorum yalnızlığa.
Güneşin doğmayışı gibi bir şey sensizlik,
Baharın olmayışı.
Sabah buğusunda üşüyen bir kuş gibi,
İşte yine batıyorum elveda kalabalık
Yaşandı onca şey, saklı kaldı yarına
İlkin aydınlığımdı, alın size kızıllık
Gelir karanlık, az sonra alır koynuna…
Nice siluetler gördüm bugün yine,
Dinmeyen fırtınada savrulan soluk benizli insan;
Kanı çekildi zamanın sen hangi takvimdesin?
Harfler;
Pılınızı, pırtınızı toplayın!
Size ihtiyaç yok artık bende,
Suskunluk hüküm sürsün,
Hüzün dolu alfabemde...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!