İsa Efe Şiirleri - Şair İsa Efe

'Her' kişinin değil,
'Er' kişinin işidir,
'Şer' kişi olmamak!

İnsanlar; sizi, siz olarak kabul etmezler,
Ya değiştirmeye çalışırlar, ya da çamur atarlar !
Oysa, farklılıklarımızdır bizleri özel kılan...

Geceye izin düştü,
Bana yine hüzün düştü...

Gecenin sahibi bilir, yüreği kor olanların feryadını,
En yakına, yakın olan, duayla sarar yangınını...

Can kırığı acılarla yanan yüreğim,
Gün gelir bahçende açar çiçekler...

İsmin aktı yüreğime,
Düşündükçe kanadım!

Dur ve düşün;
İyilerden misin?
Yoksa sol yanındaki meleğe fazla yük yükleyenlerden mi?

Dinmeyen fırtınada savrulan soluk benizli insan;
Kanı çekildi zamanın sen hangi takvimdesin?

Harfler;
Pılınızı, pırtınızı toplayın!
Size ihtiyaç yok artık bende,
Suskunluk hüküm sürsün,
Hüzün dolu alfabemde...

Sana söyleyemediklerimi duysaydın,
hayranlıktan dilin tutulurdu!