İsa Efe Şiirleri - Şair İsa Efe

Sorgusuz, sualsiz darağacında ipe götürüp,
Vurdun iskemlenin ayağını,
Hüküm infaz, cellat mahkum!

Bir gam yüküdür, gönlümde sırtlandığım,
Dilim sus, pus, içim kabus!
Durulsun zihnimin bulanık suları,
Ben bende tutuklu, kendimde mapus!

Gece ve sessizliğin sesi,
Sensizlik, karanlığın ta kendisi!

Yürüyor dağlar üzerime,
Yıldırımlar çekmiş kılıcını,
Örümcekler örmüş ağlarını,
Bu nasıl çaresizlik?
Gök ve yer sıkıştırıyor,
Daraldım!

Titresin kalbim, üşüsün sarsılsın,
Nasılsa ısıtırsın, orda sen varsın !

Kırık gülümsemeler ardında yatan hüzün dağlı gönül,
Hep nem mi düşer sana göğün bağrından?

Sabır ne büyük nimettir,
Çekilmezdi onca acı,
Zor olacak elbet,
İmtihandır bunun adı...

Sevgiden daha güzeli ne ki?
Mutlu olmak istiyorsan, insanca sev yeter ki!

İyi niyetinizi suistimal eden insanlar, vefasızlık zirve,
Üstelik akılları kayıplarda olan acizler, insanlığınız nerde?

Sana söyleyemediklerimi duysaydın,
hayranlıktan dilin tutulurdu!