Hapsolmuş düşüncelerimde, kahrolmuş düşlerim,
Tebessümle maskeledim, umutsuzca düşlerim!..
Aşkla mühürlenmiş mektuplar sakladım,
Gönül sandığımda senin için.
Okusan, işte o zaman anlardın,
Uykusuz gecelerime niye hiç kızmadığımı...
Oysa; en çok ben yalnızdım kalabakların içinde,
Allah'tan, 'Allah' vardı da, vardım!
Sen ve ben,
Kocaman birdim!
Biraz sevgiydi isteğim,
Biraz umut,
Samimi biraz emek,
Sen ve son,
Bırak kalsın öylece.
Çekilsin zamanın sensiz anları.
Duru bir su gibi akalım mutluluk çeşmesinden.
Alnımız ak ve mütebessim çehremizle,
Dalı kucaklamış sarmaşık misali,
Sarılalım yarınlarımıza...
Gözyaşlarını içine akıttı hep,
Hıçkırıkları yüreğinden öteye gitmedi,
Tebessümden ziyadesi yasaktı ona!
Dimdik ayakta görülmeliydi.
Yansa da, kavrulsa da, inadına ayaza tutulmuştu.
Soluğu kesildiği demlerde, şakıdı adeta!
Gün selamladı sardıklarını,
Sayfa yenilendi, fırsat tazelendi sevmek için,
Nice karayı ak etmek, gönül aynasını pak etmek için,
Yeni besmele sunuldu evrene.
İster nasiplen, ister sırt dön!
Yine akacak kum taneleri...
Şehrin gürültüsü inzivaya çekildiğinde,
Yokluğunun çığlıkları yükselir, gönül zarımı yırtarcasına...
Dirilmenin adıydı, yolun hasında ölmek,
Görmeyen hüzün sanır,
Oysa ebedi gülmek!
Yorma sevdiğini,
Kırılmasın aşkın kanadı,
Ve sendelemesin kıpır kıpır olan yürekler...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!