İsa Efe Şiirleri - Şair İsa Efe

Yollar, nice izler taşır ruh dünyamda;
Kal ve gitler!
Düşündükçe, titreyişler...

Dirilmenin adıydı, yolun hasında ölmek,
Görmeyen hüzün sanır,
Oysa ebedi gülmek!

Yorma sevdiğini,
Kırılmasın aşkın kanadı,
Ve sendelemesin kıpır kıpır olan yürekler...

İlenmek yoktur kitabımızda,
Ama ihtimali de öldürdüysen;
Melekler 'Katil' diye anarsa adını,
İşte o zaman kork derim!
Duyan var elbet feryadımı...

İki günü eşit olan zarardaysa eğer,
O zaman ben hep kârdayım.
Sevgine, sevgi ekliyorum her an,
Sensizlikten ebedi firardayım...

Bir kardeş kavgasıdır sürüp gidiyor,
Seni benle, beni senle vurmak ne diye?
Ayet belli, hadis belli, yol belli,
Cennet kardeşlere muştulanmış hediye !

Kırk yamalı dünyamda,

Dün, bugün, yarın da,

Yalın ayak kalsamda,

Bir çok varlığın içinde, 'İnsan' tadi alabilmek ne büyük zenginlik!

Oysa niceleri içini körertmiş!

Sevgisiz, saygısız, duyarsız, aslında tatsız, tuzsuzlar.

Hak etmeyenlere verilen değer,
Hak edenlerin kul hakkını yer!

MADAM OLMA ADAM OL!

Ruhların yakardığı,
Çırpınışlar vardı,
Öyle feryat oldu ki;
Haykırış ukbadaydı