İnsanlığa Yazılmış Bir Ahlak Mektubu

Artık bebek katili yok ülkede bebek katiller var.

Yaşam birisine yaptıkları kötülük yüzünden BEBEK KATİLİ diye bir ismi kendi istemeden verecek, birileri de kalkacak bu kanı durduruyorum adı altında barış, umut hakkı vermeye kalkacak ve BEBEK KATİLİ olmaktan daha beter bir ismi yaşam onlara vermeyecek öylemi? Bebek katilini akıl olarak görenler o niyetin arkasında ki aynı yolun yolcusu tümü bebek katilleridir. Zorluyorlar insanı. Çünkü iç savaş çıkarmak gibi bir görevleri var. Vazife ihmali ihanetler.

Daha doğru bir ifade ile tarihe bunları bebek katili vazife ihaneti ihmal yetkiler olarak tarihin ve insanlığın kalemi olarak yazıyorum.

Mektuba böyle can yakan can alıcı bir giriş yapmak kaçınılmalıdır oldu. Bunları bu şekilde sahaya sürenler yarın uşak ve uzak görüntü aptal kutusu kitle imha silahı medya ile kandırır ödüle bile boğarlar.

Gelelim şimdi buradan yürüyerek mektubun asıl konusuna.

Ahlak yargısı başka, ahlak ölçüsü koymak başka bir ahlaktır.

İnsanlık ahlakı yaşamın içinde zaman zaman yıpranır ve zulmün cesaret kaynağı olur.

Yaratılışında insanın ne tür bir kötülük olabilir?

Yaratanı suçlamak anlamına mı gelir?

Yaratan kimdir?

Konu derin, yaşam soğumuş insanlar arası iletişim kadar uzak ve serin.

Bu tür konuları neden yazarsın diyenler kafayı mı yedin derler diye kendi kendime derim.

Yaratılış insan kadar derin.

Niyetini ne besler insanın?

Yanıtı çok zor bir konu!

Her insanın niyetini yaşamda neyin zorlanacağını önceden kim bilebilir ki kin dışında!

Kin kim?

Bir insanın içine kini kim neden koyar veya koymak ister?

İşte burada doğuştan gelen bir donanım olarak nefis devreye girer. Nefsinde dış algı beslenme kaynakları var. Ona nagatif (şeytani) pozitif (insani) bir yön ve şekil verir.

Bu sebeple insana yaşam çileli bir başlangıç vermiştir.

O çilenin içinde insan yetiştirmek bir ahlak ve insanlık sorunudur.

Anadolu ve Türk insanlık ahlakının değerini artıran hiçbir ihanete göz yummamaktır.

🇹🇷Önder Karaçay🇹🇷