Etnik ve Mezhebsel Sınıf Utancı Geçmişi ...

Bir kanlı katil geçmişin siyasi ayağını güç haline getirmek barış değil ihanettir.

Böyle bir geçmişten kapital zulüm ile hesaplaşma yapılmadan sosyalizm adı altında emperyalizmin yeni tuzağı yaşama giremez.

O kanlı terör örgütünün siyasi ayağı toprak ve para ağası ayıbını sosyalizm adı altında hangi şemsiye içinde saklayacaklar.

Türkiye Cumhuriyeti devrimleri Mustafa Kemal Atatürk'ün yaşama erken vedası sonrası toprak reformu ve sermaye sınıfı zulmü ile ilgili devrimi yarım kaldığı için bugün ulusal bir tehdit olmuştur.

İsmet İnönü ve Adnan Menderes ile başlayan sürecin utancı bu şekilde yok edilebilir mi?

Üniversite bitirdiğim 1991 yılında bir nakşibendi tarikatı kaymakamı tarafından vekil öğretmenlik yapma talebim ayakkabımın bağı dolayısıyla gominist olarak eleştiri ve engel yemiştir.

Bugün komünist ve mezhep tarikat siyaseti anlayışı Cumhuriyetin olumlu devrimleri ile hesaplaşma gibi bir yanlışa düşerse altında kalırlar.

Bahse konu sözde etnik sorun olmadığı halde varmış gibi 1950'den bugüne devlet politikası haline getiren o utanmaz çok partili siyasi düşünce akımları bunu emperyal bir çıkara hizmet ettirme derdine düşmüşlerdir.

1923 devletin adı değişti. 1924 Anayasası ona göre yapıldı.

Bununla ve Lozan ile ilgili ne derdiniz olabilir eğer niyeti kötü bir çaba değilseniz!

Türkiye Cumhuriyeti devrimle toprak ağalığı devrimi yapılmadığı için para ağalığı bir sınıf zulmünün bedelini bugün öder hale geldi.

Önce bu zulme kamu ekonomisi ile son verilmelidir.

Bölgesel bir terörün arkasında o sınıfsal para ağalığının darbeler ve ekonomik kriz vurgunlar olduğunu görmezden mi geleceksiniz?

14 Mayıs 1948 adlı zulme hizmet siyaseti seksen yıla yakın bir bizans oyunu oynayıp barış adı altında masum mu olacak şimdi?

Dünya ve insanlık güler buna.

Ne solcu ne sağcı, ne dinci, ne kinci ne liberal ne demokrat vb sömürücü düşünce akımları kafa karışıklığı üreten bir kötülük geçmişidir.

Sermaye sınıfı da işçi sınıfı da zıttını besler.

Bu barış tiyatrosu biraz sermaye üzerine çadır çekme niyetine emperyal bir dayatma gibi duruyor.

Çok yakında da darmadağın olur.

Yaşam Tiyatrosu Yazarı
Kurmay Yurttaş
Önder Karaçay