İlker Ermiş Şiirleri - Şair İlker Ermiş

Şu hayattan azıcık sevilip gidecektik.
Aşkı yaşayıp huzurlu yüreğimle,
Mutlu anılar biriktirecektik.
Mutluluk sende kaldı anılarsa bende.

Her an bekledim vuslat vaktini.

Yağmur olsam, süzülsem yüzünden.
Avuçlarınla alsan şu ıslaklığımı.
Bir dokunuş,
Ancak bu kadar güzel olabilirdi.
Oysa, kayıp gitmeseydim gözlerinden.
Bir kar tanesi olsam mesela.

Kar yağar şimdi oralara.
Soğuktur, hissettirir ayazı.
Anılarımız vurulmuştur beyaza.
O halde gözlerime bak, uzunca.
Yeşillik katayım biraz ve sonra;

Ne kadar şey varmış;
Boğazımda düğümlenen,
Nedir bu sineme amansız düşen?
Sessiz haykırışlar var.
Duyar mı hiç özlenen?
Tadı yok;

Gece çökmüş o kömür gözlerine.
Varlığım, sende kaybolmuş sanki.
Yabancılaşmış gibiyim sohbetine.
İçimde sızlayan sen değilmiş gibi.

Zor oluyor alışması, bilirim yoksun.

Bir umut daha yolcu bu gece.
Tenhalaştı özlem durağı.
Uğramaz oldun, aklım kaldı.
Gidilir mi şimdi hayallere?

Yorulmaz mı insan medcezir yapmaktan?
İzler bırakıyorsun gittiğin yerde.
Sanki rotan iki duraktan ibaret.
Gidiyorsun akıldan kalbe.
Özlemekte güzelmiş aslında;
Mesela, sen oluyor her şey;