Yakılır doğum günü pastasının üstündeki mumlar kibritle.
Mumlar sönmeden haplar alınır, sonuç intihar.
Üflenseydi muma ruh kaybolacaktı, kavuşulamayacaktı özgürlüğe.
Ruhundan olmamak için, mumlar sönmeden gidiliyor ölüme.
Üflemeden dileğini tutuyor, kendi hayatına son veriyor.
Mum yanması için kendini yakıyorsa, o da yanmak için hayatını intiharla yakıyor.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta