İlhami Arslantaş Şiirleri - Şair İlhami ...

Gümüş karası tutar yas
Her soyluluk altına has
Altın tutar o tutmaz pas
Yakuttur ozanın sözü

Terakkinin tuğrasıdır

Soyumuz sorarsan evveliyattan
Ulu çınarlardan soy sürmüşüz biz
Ruhsati,Pir Sultan,Yunus Emreden
El almış,el vermiş huy görmüşüz biz

Hisse almış Çırakmanın sözünden

Beşikten mezara uzayan yolda
Bir cemre gönlüme düşsün diyorum
Yaprağım büyüsün yeşersin dalda
Mutluluğu cana açsın diyorum

Bitmesin kararım kararlılığım

Olmam kimsenin huyunda
Kimsenin dümen suyunda
Oynamam böyle oyunda
O tarakta bezim olmaz

Hiç sevmem yalan sözleri

şairi şair eden,
acılardır.
Acılara belenir, tuzlanır,
acıyla pişer
o önce halkının
bilim sofrasında lezzet

Şimdi pek revaçta yalanla dolan
Yontuyor kendine keseri olan
Mideye dayandı hortumu alan
Bin yıllık fosilim,mamudum şaşkın

Yangın var içimde eriyor yağım

Neden bu mazlum canıma
Düştün hışmınla mezalim
Sen mi can verdin kanıma
Şaştın zulmünle mezalim

Lokma düğümlendi döşe

Vicdanından uzaklaşan her kimse
Merhamete kurşun sıkmış demektir
İçinde öldürmüş insanlığını
Halkın nazarından düşmüş demektir

Namertçe her şeye olmuşsa kadir

Bakmak günah bakma derler gözüme
Yeşil gözler kurşun atar izime
Allah bir çift vermişse de özüme
Başımı belâya sokar gözlerim

Eğri baksam eğri derler nazarlar

Bugün şu bağrıma bir gülle düştü,
Ezildi yüreğim yaralandı vayyy…!
Kapanmış yaramı yeniden deşti,
Dizildi bet bahtlar sıralandı vayyy…!

Acım dingin idi hayli bir zaman,