İlhami Arslantaş Şiirleri - Şair İlhami ...

Her gün içi şer dolusu kör şişe,
Ar düşmüş elinden kırılmış beşe,
Yığıldığı kuytu yerdir bir köşe,
Kör kütük yaşamak marifet sanki.

Kendini anlatır her hali harap,

Gönül yarasına aşkından ilaç,
Ver geçiyor gayri ömrün son demi.
Benden sevgi iste al kulaç kulaç,
Yar geçiyor gayri ömrün son demi.

Şu zaman insafsız son umut sende,

Vatan sevdası özünde
Her an Ata’nın izinde
Hisse almalı sözünde
Dilsizlerin dili ozan

Kötülüğe boyun eğmez

Sözün sohbetini eder terbiye,
Dilde kusur etmez ozan dediğin.
Usulü erkanda rağbet harbiye,
Dilde kusur etmez ozan dediğin.

İnsanı mahkeme bilmektir esas,

Gümüş karası tutar yas
Her soyluluk altına has
Altın tutar o tutmaz pas
Yakuttur ozanın sözü

Terakkinin tuğrasıdır

Soyumuz sorarsan evveliyattan
Ulu çınarlardan soy sürmüşüz biz
Ruhsati,Pir Sultan,Yunus Emreden
El almış,el vermiş huy görmüşüz biz

Hisse almış Çırakmanın sözünden

Beşikten mezara uzayan yolda
Bir cemre gönlüme düşsün diyorum
Yaprağım büyüsün yeşersin dalda
Mutluluğu cana açsın diyorum

Bitmesin kararım kararlılığım

Ne olacağım de ne oldum deme
Seninde kapını çalar yoksulluk
Her makamdan çalan sazın var ama
Hâl hatır sormadan dalar yoksulluk

Bir afet bitirir servetin malın

Vicdanından uzaklaşan her kimse
Merhamete kurşun sıkmış demektir
İçinde öldürmüş insanlığını
Halkın nazarından düşmüş demektir

Namertçe her şeye olmuşsa kadir

Bakmak günah bakma derler gözüme
Yeşil gözler kurşun atar izime
Allah bir çift vermişse de özüme
Başımı belâya sokar gözlerim

Eğri baksam eğri derler nazarlar