İlhami Arslantaş Şiirleri - Şair İlhami ...

Kara günde sığınırım yaşına
Toprak bana ben toprağa aşina
Yanar içerimden sızlar yüreğim
Ağlar şu gözlerim toprak başına

Kalmadı mecalim dermanım dizde

Göz yaşımdan alev aldım
Yandıracak ne kaldı ki
Buz dağına duman oldum
Donduracak ne kaldı ki

Yeşil gazap üzüm verdi

Okyanusta balık susuz,
Gözleri seraba düşer.
Kim içer bu deryaları?
Yorgun ser haraba düşer.

Arayıp sorsam halimi,

Sırtımızda kan emiyor keneler
Biri emer bir diğeri yineler
Başımıza zulüm oldu seneler
İşte benim isyanlarım bu yüzden

Devletini yabancıya ezdiren

Karlı dağlar duman olur pareli
Yürek yedi dağ ardında yareli
Hele sorun garip ölmüş nereli
Yakar yüreğimi sıralı dağlar
………Gözlerim kurudu yüreğim ağlar

Kargamı kuzgun mu gözünü oyan
Uyan başım uyan gafletten uyan
Duyun dostlar bu hal size de ayan
Susmayın dostlarım sıra sizdedir

Yılanlar çıyanlar emmiş kanımı

Onu düşündüm
Gecenin bir yerinde
Derinliklerinde aklımın
Belleğine kazınmış
Ağlayan bir yavrucak
Aç sefil sahipsiz

Aşıktım yaban gülüne
Gonca iken dile geldim
Düştüm aşkı’nın seline
Tutundum da dala geldim

Söz geçmedi deli başa

Dünya benzer bir hasise,
Ömrümüz hep hep desise,
Geldiğinde zor kasise,
Her şey talan talan olur.
………………..Olacaklar o an olur.

Göz yaşımda bile yeşeren oydu
Tüm vücut azamın niyazı buydu
Hanemi huzura erdiren huy/du
Sevgiymiş soframın lezzeti, tuzu
……. Dilimde duaydı her an bu arzu