İlhami Arslantaş Şiirleri - Şair İlhami ...

Her türlü keramet alâmet sende
Kendini keşfedip görürsen beşer
Nefsinden uzaklaş selâmet sende
İlmin ışığında durursan beşer

Öz canından evvel toplumu düşün

Köyüdür altın kafesi
Ankara’ya gitmez sesi
Açlık koksa da nefesi
Bu milletin efendisi

Hak adalet böyle değil

Bu vatanı bunlar talan ettiler,
Köklerine kibrit suyu döküle.
Yaşamayı bize yalan ettiler,
Kuruya dalları kökten söküle
.............Köklerine kibrit suyu döküle.

CANÂN ……..(üç ayaklı şiir)
Öyle bir hoyrata düştüm ki; sorma,
Atılmaz ki; atam dert oldu canân.
Ben derde alıştım sen aklın yorma,
Yatılmaz ki; yatam kurt oldu canân.

Koklamadan ivilir mi?
Okşamadan sevilir mi?
Sevilen can dövülür mü?
Elbet sevgi vereceksin.
…………..Çiçek gibi dereceksin.

Gönlüne döndürüp gönül gözümü,
Yırtıp attım bu gün asık yüzümü,
İndirdim duvardan sarı sazımı,
Çalacağım gayri dağlar inlesin.

Kederi elemi önüme kattım,

Rotamız bellidir yolumuz belli
Rushati yoludur kolumuz belli
Büküktür boynumuz belimiz belli
Yoksulun koluyuz kesemeyiz biz
………………….Sazını duvara asamayız biz

Dilde kemik yoktur diye güvenme
Bilmeyince ne söylesin? ne diye?
Akıl ilme yol olmayıp irfanı
Almayınca ne söylesin? ne diye?

Salim için okul gerek yol gerek

Mademki ozansın aşk ile yanan
İlmeğin boynunda asılı gerek
Ulusu uğruna canını sunan
Tüm mazlum bağrına basılı gerek

Süzülerek bam telinden ellerin

Kimine altınım, kimine pulum,
kimi ateşlerde kavurur beni.
Kimine libasım, kimine çulum,
Kimi talaz gibi savurur beni.

Acıyım, feryadım arşa ererim,