Eller yaşıyor baharı yazı
Biz kara kıştan çıkamadık ki
Gönlü dert dolan çalıyor sazı
Dertlere derman bulamadık ki.
Alna yazılan geliyor başa
Aşkın yüce dağlarını
Del dedi de delemedim.
Şu ayrılık otlarını
Yol dedi de yolamadım
Geçtik felek çemberinden
Unutulmuş bir hikaye anlatıyordu büyük baba
günlerin içinde geçmiş ve yaşanmış
yalnız kalmış güvercinlerin
gagalarında taşıdıkları hüzün kırıntılarını
içi insan dolu büyük konağın
geniş avlusuna döktüklerini
Birer birer geldik dünyaya
Nefeslendik çıktık içinden
Teker teker döndük ukbaya
Giden gitti kaldık peşinden.
Biriktirdik dünya darına
Dil kılıcını çekip de dostlar,
Yadımı pare pare ettiler,
Sevmekten başka suçum mu var?
Gönlümü bin bir yâre ettiler.
Düşman olanlar okunu atar,
Evlerinin önü bir küçük çeşme,
Kurbanın olayım yaramı deşme,
Dünyanın dertleri birikmiş bende,
Sakın ola sen de ellere düşme.
Hayat yollarında boran yel olur,
Zaman melhemi olurmuş cümle dertlerin,
Dondurmuşlar yarelerim süremedim ki.
Derinlere kök salınca ince dertlerin,
Bu dünyada dermanını göremedim ki.
Bozdular ayarımızı tutmuyor dikiş,
Olmadık acıları yaşattın cana
Virane gönül senden kalan değil mi?
Sakladın mutluluğu çok gördün ona
O gönlünde saklanan canan değil mi?
Bir hikaye anlatır herkes kendince
Şu gördüğünü eski yol sanma
Gittiğin yollar çoktan değişti.
Belki hatıran olacak amma
Bildiğin kullar çoktan değişti.
Kaç bahar geçti kışın üstüne
Sönmüş ocak mıyız, tütmüyor duman
Ne bende dert kalmış, ne sende derman.
Vuslatı unuttuk kalmadı zaman
Ne ben de dert kalmış, ne sende derman.
Sevdiğimi sana söylemedim hiç
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!