bu sabah İstanbul
acı mavi esiyor
yedi tepe karanlık bana
bayramlara kaldı sevincim..
kırık bir dal gibi
perişanım..
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Ayrılıkların özlemlerin dili aynı şehirleri de öyle ..Sancılı yüreğin sesi büyür titretir içi. .Ruhun karşı kıyılarında yangınlar çıkar denizler kurur gök kararır. Ayrılık İstanbul'sa tüm martılar küser denize ıssızlığın sahilinde baş boş dolaşır aşk.
Çok güzel hüzün dokulu bir şiir.. İçtenlikle kutluyorum. Saygılar size...
Alışkanlık, insanı aaapayrı mecralara götürür. Bir bektaşiye sormuşlar, balıklar hiç durmuyorlar, hep yüzüp duruyor, neden diye. o da, suyu arıyorlar demiş. derler. Alışkanlıkta böyle, nerede olduğunu bilmez bazen insan. Nasıl olduğunu bilmez. Ne olduğunu bilmez bazen. Kendini bir şey zannettiği gibi. Ben bilirim der, bilen benim der, kimseye vermez hay-atını. diriliğini sanki kendi emeği ile kazanmıştır. Sanki beli bu emeklerle bükülmüştür, saçı sakalı sanki bu emeklerle ağarmıştır. Yiğitsen, madem sen biliyorsan, sen yapıyorsan, diri olan sensen ağartmasana o saçı, fidangibi yağız delikanlı olarak kalsana, demezlermi adama.
Çok arzuladığı bir çok şeye sahip olunca, o da alışkanlık sınıfına dahil olunca umursamaz bile bu insanın oğlu insan. Onun için her güzellikte de bir eksiklik görür bu zavallı İNS-an. Yüreğinize sağlık, kusuruma bakmayın, nadanlık işte. bir sürü yerlere götürdü beni. saygılar, sevgiler, selamlar.
çok güzel...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta