İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

En güzel surette yaratılan insan,
Sen yaratanın en büyük ışığı,
Ben Habibullahın aciz bir aşığı,
Sen İbrahim a.s’ın bereketli sofrasının kaşığı,
Ben İsmail a.s’ ı kesmeyen en keskin bıçağı,
Sen şerefli ninelerimin kıymetli neçeği,

Başı dumanlı dağlar seni korkutmasın
Arkasında dillere destan olacak sevdamız var
Canımıza tak eden bu ayrılık seni korkutmasın
Zira kapı kapı aşıklara dağıtacak sevgimiz var

Yakası yırtık yamalı elbise giymek seni korkutmasın

Rengarenk gül bahçeleri senin,
Rutubetli küflü ortamlar benim olsun.
Sevda sarayında aşkı yaşamak senin,
Sol yanımdan çıkmayan sancılar benim olsun.

Cennetin hurileri emrinde senin,

Hava çok sovuk ayaz mı ayaz ve ruhum sıkıntıda,
Odamda huzurum yok,çünkü sen yoksun yanımda,
Sadece ağlarken çekilen bir fotoğrafın var elimde,
Çekemiyorum artık sensiz bu hayatı gurbet diyarında.

Hep yol kenarında durdum gelip gidenlere baktım.

Doğum günümde verdiğin gülü,
Gözyaşımla suladım solmasın diye.
Üzgün gördüm, sana benzeyen kafesteki bülbülü,
Teselli ettim eskisi gibi şakısın diye.

Gözlerindeki sevda dudağındaki tebessüm,

Yatılırdı toprak damlarda seyredilirdi yıldızlar ay ve asuman.
Bacalardan tütmezdi asla ve asla bu kadar sağlığa zararlı duman.
En fakir bile mesut bahtiyardı hali ahvali değildi bu kadar yaman.
Dargınlıklar ve küskünlükler bayramlarda biterdi çabuk geçerdi zaman.
Kültür merkezidir medeniyetler beşiğidir ey Diyarbekir Diyarbekir.

Hani bu hayat sensiz geçmez diyordun,
Bak farkına bile varmadan nasıl da geçti.
Hani köşe bucak habire beni sayıklıyordun,
Bak şimdi adımı bile anmak istemiyorsun
Ne kadar riyakar ne kadar da yalancı mışsın.

Sen, sevaplarımın darası,
Sen, sevda sürmesi çekilmiş gözlerin karası,
Sen, gece yarılarında atılan sevda narası,
Sen, dost ile düşman arası,
Ve sen, sevdiğini ölesiye seven sevdalının başlık parasısın.

Haşin ve celali bakışların,
Sokar gönlümü aşkın mahpushanesine,
Hasta bu gönlümü sensiz yatırdılar,
Bir türlü anlatamadığım sevda hastanesine.

Kınalı ellerin,yufka yüreğin,titreyen sesin,

Sevmişim öyle birisini ki, zalimden de beter,
Durmadan, vuruyor yaralı gönlüme neşter.
Çok rencide etti beni, dayanamıyorum artık yeter,
Ama insanoğlu beşerdir bazen nefsine uyup şaşar.

İyileşmeyen yarama döktü tuz biber,